چگونه کودک مبتلا به ADHD را درمان کنیم؟

بیش فعالی بیماری نیست که کودک روزی به آن مبتلا شود و با تجویز داروهای مناسب قابل درمان باشد. این اختلال یک تفاوت مادرزادی در رشد سیستم عصبی مرکزی است که زندگی کودک را حداقل تا سن بلوغ تحت تاثیر قرار می‌دهد. اگرچه بیش فعالی نوعی اختلال است، اما به والدین توصیه می‌کنیم تا حد امکان با کودک رفتار عادی داشته باشند و او را از گروه همسالانش جدا نکنند.

آموزش و پرورش کودک دارای این اختلال باید بسیار منسجم و حتی منظم باشد. در صورت امکان، برای کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه بیش فعالی رویه‌های باثباتی ایجاد کنید که وی بتواند راحت‌تر کارها و مسئولیت‌هایش را انجام دهد. علاوه بر این، کودکان را در معرض موقعیت‌هایی قرار ندهید که نتوانند از عهده آن برآیند. (موقعیت‌هایی که نیاز به تمرکز طولانی مدت، فعالیت‌های ثابت طولانی مدت بدون امکان آرامش فیزیکی دارند، برای کودک استرس‌زا هستند و کودک احتمالا در آنها شکست خواهد خورد.)

علاوه بر این، توصیه می‌شود قواعد رفتار مطلوب و سیستمی از پاداش‌ها و تنبیه‌ها ایجاد شود که در صورت رعایت یا رعایت نشدن آن‌ها بتوان کودک را دنبال کرد. همچنین توسط این اصول، آموزش برای کودک قابل درک و پیش‌بینی باشد. همچنین به والدین توصیه می‌شود که بفهمند کودک در چه چیزهایی خوب است و از چه چیزهایی می‌توان برای ایجاد عزت نفس سالم در او استفاده کرد. همانند خانه و مدرسه، معلم نیز لازم است قواعد قابل درک و قابل اجرا را برای رفتار مطلوب ایجاد کند و به کودکان برای انجام آنها پاداش دهد.

کودک بیش فعال نیازی به درمان ندارد، فقط گاهی لازم است برخی کارها را با شرایط یا سرعت متفاوت انجام دهد. والدین نیز باید به حرف‌های فرزندشان گوش دهند و مشکلات او را بی اهمیت جلوه ندهند. اگر دشواری‌ها به حدی برسد که بیش از حد بر والدین یا کودک فشار بیاورد، در این زمان لازم است از متخصصان و مشاوران در این زمینه کمک گرفته شود.